Judith, dit meen je toch niet echt? Yes, ik meen het wel! En gelukkig steeds meer mensen die dit inzien. Maar er is nog een lange weg te gaan.
Onze maatschappij is op een gegeven moment het lichaam los van het bewustzijn en psyche gaan onderzoeken. Hierdoor is het beeld ontstaan dat dik zijn ONGEZOND is en een dik mens dus niet gezond kan zijn.
Maar wist je dat als een mollig persoon, indien hij/zij in harmonie leeft met zichzelf en blij is met het leven wat hij/zij heeft, een skelet en orgaanstelsel opbouwt dat optimaal werkt en alle functies naar behoren vervult! Als deze persoon een bloedonderzoek zou ondergaan, dan zouden er perfecte waarden voor cholesterol, suiker, etc uit het onderzoek komen. Ook het hart zou optimaal functioneren, puur en alleen door een BLIJE IK!
Het is anders als je angstig bent, omdat je niet blij bent met jezelf, niet blij bent met je IK. Dit heeft niks te maken met het feit dat je mollig bent, want ook als je dun bent kun je angstig en niet blij met je IK zijn. Wanneer je niet gelukkig bent met je IK dan laten organen het afweten! En zodra je organen het laten afweten zal je hart ook verzwakken!
Wanneer artsen patiënten zouden laten inzien dat ‘een gezond lichaam’ het gevolg is van een ‘gezonde levensvreugde’ in ZELFLIEFDE en ZELFWAARDEBESEF, dan zullen ze gaan zien dat hun patiënten gaan opbloeien.
Daarbij is het belangrijk dat er geen sprake is van het oppotten van emoties, noch van het onderdrukken van energieën, waarbij de gevoelens naar binnen slaan. Laat die emoties en energieën juist bloeien! Je zult zien dat patiënten dan niet meer eten ter compensatie! Hiervoor is dus totaal geen dieet nodig! En ook niet een of ander pilletje wat er voor zorgt dat het hongergevoel verdwijnt. Laten we gewoon weer mens zijn en mogen zijn!
